Blanka Zielińska opuściła swoją gangsterską rodzinę Orłowskich, by móc żyć tak, jak chce ona sama a nie pod dyktando innych (czytaj: ojciec). Jej brat również to zrobił, ale bardziej spektakularnie. Uciekł sprzed ołtarza. I zakończył tym samym względny spokój w życiu swojej siostry. W zamian za ochronę, bo zrobiło się gorąco wokół niej, ojciec ma propozycję współpracy.
Ma objąć opieką psychologiczną pewnego pacjenta. Kobieta wchodzi w ten układ. Stała się, jak sama określiła „przyjaciółką diabła”. Piekielnie intrygującego, inteligentnego i przystojnego i seksownego, ale też niebezpiecznego, któremu zapragnęła pomóc.
„Przestań udawać. Jesteśmy tacy sami, różnią nas detale, ale chcemy tego samego.”
I zaczyna się dziać… Z rozdziału na rozdział akcja przyspiesza. Spokojna egzystencja, rozsądek i zwyczajna praca psychoterapeutki odchodzi w niepamięć. Teraz gości w nim Red.
Opowieść o gangsterach. Takich z krwi i kości. Mimo tego, że główna bohaterka jest pozornie niezwiązaną z nimi kobietą. O tym, że nie da się całkowicie odciąć od przeszłości, bo ona i tak w którymś momencie wróci. Czy się tego chce czy nie, bo ktoś cały czas pociągał za sznurki i nadal to robi.
Szybko przeczytałam, bo jest dobrze napisana. Jak zawsze u tej autorki.
M